Nauka czytania i pisania to duże wyzwanie dla dzieci. My, dorośli, gdy już robimy to odruchowo, zapominamy czasem jak trudne były początki! Nie tylko trzeba bowiem zapamiętać kształt litery, ale połączyć go jeszcze z odpowiednią głoską i wreszcie własną dłonią zapisać ten symbol na kartce papieru. Wiele ćwiczeń potrzeba, by uzyskać płynność w tych czynnościach, zarówno w rozwijaniu sprawności dłoni, precyzji ruchów, czy rozpoznawaniu głosek i sylab. Żaczkom z dnia na dzień idzie to coraz sprawniej!
Nauka pisania to bardzo fajny sposób na rozwijanie umiejętności współpracy. Przy tego rodzaju ćwiczeniach tępione w tradycyjnym systemie "ściąganie" jest wręcz...wskazane! Nie ma bowiem nic złego w tym, że zapominając kształtu litery, dziecko podejrzy go u kolegi, że kolega podpowie, jak poprawnie napisać literę. To etap uczenia się, więc taka koleżeńska współpraca działa bardzo efektywnie. Nauczyciel oczywiści stale obserwuje sytuację, ale "wkracza" dopiero w momencie, gdy jest to konieczne.
Jest strasznie miło
widzieć i słyszeć jak dzieci sobie nawzajem pomagają. Ostatnio przy pracy przy stolikach można było usłyszeć takie dialogi: „to T wygląda jak Ł, zrób kreseczkę wyżej”, „P piszemy od góry do
dołu”, „Tak piszemy B, zobacz…”.
Dzieci pomagając innym dzieciom, utrwalają własną wiedzę i umiejętności. Z drugiej strony pomoc otrzymana od rówieśnika jest bardziej "przystępna", czasem wytłumaczona w sposób, który dorosłemu nie przyszedłby do głowy...a okazuje się, że skuteczny.
Współpraca jako fundamentalna zasada
pedagogiki planu daltońskiego u Żaków rozwija się coraz lepiej!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz